پسرهاي پاییزی من

از سال 95 امید توی زندگیم بیشتر شده و احساس می کنم زندگی رو از یه زاویه دیگه باید نگاه کنم خودمان را بسپریم به خــــدای سالها....به سالی جدید...به بهاری نیک....به دعاهایی از جنسِ دل... من فهمیدم...زندگی  به شیرینی و سادگی همین لبخند  تو هست...به خدا قسم! پسرم...عزیزترینِ قلبم...نفسم.. تو که کنارم باشی..آرامش داشته باشی..گریه ات از سرشوق...خنده ات از ته دل..سلامت روح و جسمت برقرار...من آرام ترین سمانه دنیا میشوم... و دعا کردم در این سال و سالهای آتی... شادی و عاقبت بخیری و نیک بختی و سلامت برایت... آهااااااااااااااااااااااای ابرهای روشن آهاااااااااااااااااااااای روزهای آفتابی سایه تان را...